A więc stało się to, o czym pisaliśmy już od kilku dni: poseł Romanowski otrzymał azyl polityczny na Węgrzech. Co prawda jeszcze wczoraj rano kilka portali donosiło (w tonie sensacyjnym), że bodnarowcy namierzyli posła w… Hiszpanii, ale nie będę tłumaczył koleżeństwu, że czym innym jest zlokalizowanie telefonu, który zalogował się do najbliższej stacji, a czym innym osoby, która w tym samym czasie przebywała na drugim krańcu Europy. Zresztą, po co poseł Romanowski miałby zbiec do Hiszpanii? Prawdę powiedziawszy – sensu w tym żadnego nie widzę. W Hiszpanii rządzą postkomuniści, którzy są tak samo progresywni jak gabinet Donalda Tuska. Pedro Sanchez, obecny premier Hiszpanii, pała tak szalonym uczuciem do Brukseli, jakim Romeo obdarzył Julię – albo miłość, albo śmierć! Gdyby więc poseł Romanowski został tam pojmany, to go by Pedro Sanchez w mig zakuł w kajdany i w podskokach, jakimś tunelem czasoprzestrzennym, odesłał do Polski z czerwoną kokardą w reniferki na głowie. A tu bodnarowcy (z rozgrzanymi szczypcami) już by na niego czekali w jakiejś przepastnej ciemnicy.
Tymczasem poseł Romanowski wraz z Viktorem Orbanem spokojnie spożywają sobie śniadanie w Budapeszcie, co obóz rządzący wprowadza w nastrój, jakby wypili o trzy kawy za dużo. Radosław Sikorski wali w wojenne błędny: „Jest to akt wrogi wobec Rzeczpospolitej” – grzmi minister spraw zagranicznych i zapowiada, że zawezwie ambasadora Bratanków na dywanik, wytarga go za wąsy i wygarnie mu wszystko, co tam mu na wątrobie spoczywa. Zapewne wypali: „O, pełen jestem wściekłości, w której powstrzymuję się ledwo od szaleństwa!” (Makbet). Zatem w najbliższych dniach ze strony mediów wpisanych na listę firm strategicznych należy spodziewać się frontalnego ostrzału Węgrów: że to zadeklarowani faszyści, sojusznicy Putina i Łukaszenki, że język węgierski jest tak „kwiecisty”, że Węgrzy sami nie wiedzą, co mówią i dlaczego to mówią, a w związku z tym nie ma czym się przejmować.
Jednak nie Węgrzy są problemem dla koalicji 5,19 PLN/95BP! I nie zapowiedź Bratanków martwi ich najmocniej: ta, że udzielą azylu politycznego również innym uchodźcom z Polski. Na horyzoncie – co widzą bardziej przenikliwi – gromadzą się czarne chmury, które zwiastują, że zaraz będzie tu widowisko. „Chmury zbierały się na horyzoncie, ciężkie jak los człowieka, który czuje, że nadciąga jego kres” – pisał Victor Hugo w Nędznikach. I zapewne ów „kres” spędza sen z powiek niektórym naszym politykom. Oczywiście chodzi o to, że w styczniu na czele Stanów Zjednoczonych stanie Donald Trump. Donald Trump „serdeczny przyjaciel” Donalda Tuska. 🙂 🙂 🙂
I wyobraźmy sobie oto taką sytuację, że p. Romanowski składa wniosek o azyl polityczny również w USA. I go otrzymuje. Taki sam wniosek składa przebywający w brytyjskim areszcie Michał K., były prezes Rządowej Agencji Rezerw Strategicznych (RARS) i też – na podstawie takich samych przesłanek – otrzymuje azyl polityczny w USA. Oczywiście Tusk się wścieknie a Radosław Sikorski kogoś tam wezwie na dywanik…bo przecież nie ambasadora USA.
Takżetentego niematotamto! Panie Ministrze (do Sikorskiego) Proszę się nie martwić, że coś dzisiaj idzie nie tak – to widomy znak, że jutro zacznie się prawdziwa zabawa.
