Strona informacyjna

Tusk odkrył i ogłosił światu, że kapitał ma narodowość. Zapomniał dodać jaką.

    „Piękny Lolo” Trzaskowski wygrał!

    Date:

    Nie można tego lekceważyć

    Mamy to! Kandydatem na kandydata z ramienia Koalicji Obywatelskiej oraz wszystkich pozostałych resztek sojuszu 5,19 PLN/1 litr PB95 został Rafał „Piękny Lolo” Trzaskowski, który zaszedłszy męża Ann Appelbaum jak Maciej Jagnę przy dojeniu, rozłożył go na łopatki w proporcjach 75 proc. do 25. Dobrze, że ten medialny horror dobiegł już końca, bo przytulacze (tak, jest taka profesja dla nieszczęśliwych) nie mogli obrobić się z zamówieniami. Jeszcze z rana słyszałem w jakiejś stacji radiowej, że mąż Ann Appelbaum odgrażał się publicznie, że ma sondaż (jeżeli dobrze rozumiałem, zamówiony w Anglii), z którego czarno na białym wynika, że on już właściwie tego „Pięknego Lolo” Trzaskowskiego pokonał i zajął pierwsze miejsce na pudle. Po tych słowach przełączyłem stację, bo przecież szkoda czasu, by słuchać takie dyrdymały, a człowiek za kierownicą pić nie może.

    Czy można zignorować „Pięknego Lolo” Trzaskowskiego? Nie! „Piękny Lolo” Trzaskowski jest wręcz modelowym przykładem polityka teflonowego: przystojny i umie ble, ble, ble (czytaj: swobodnie posługuje się gładkim językiem, za którym dokładnie nic nie stoi). On i jego najbliższe otoczenie doskonale rozumieją reguły, które rządzą współczesnym światem, i są żywym symbolem upadku i rozkładu cywilizacji, którą niemiecki filozof Martin Heidegger określił terminem „Abendland”. „Abendland to kraina ruin ducha, gdzie Bóg został zabity przez teologów, prawo zabijane jest przez prawników, sztuka zniszczona przez artystów, filozofia unicestwiona przez filozofów. Podobny los spotkał politykę, poezję i muzykę, których przedstawiciele również dokonali egzekucji swoich dziedzin. Każdy z nich nieświadomy tego faktu, a jednak każdy dumny ze swojego zła”. Przy czym zakładam, że „Piękny Lolo” Trzaskowski jest świadomy swojej roli i chętnie chwycił za polityczne skrzypce, by grać w orkiestrze postępu.

    Tutaj nie będzie chodziło o starcie pomiędzy kandydatem KO a kandydatem szeroko rozumianego obozu centro-prawicowego. To będzie walka cywilizacji i wybór pomiędzy greckim kanonem etycznym i estetycznym, który zbudowany jest na trzech podstawowych filarach: pięknie, dobru i prawdzie, a zawołaniem pewnego celebryty, który świadomie lub nie zawołał ze sceny: „Róbta, co chceta”. I poszło w świat.

    Także nie zdziwiłbym się, gdyby zarządzenie o zdjęciu krzyży wcale nie było skierowane przeciwko katolikom, ale było powodowane troską o stan owych dewocjonaliów, które po gruntownej renowacji miały wrócić na swoje miejsce… Śmieszne? Oczywiście, że tak! A Monty Python też był śmieszny? Był! I co? Taką mamy rzeczywistość, w której mężczyzna okłada kobietę i dostaje za to olimpijski medal!

    Henryk Piec
    Henryk Piec
    h.piec@merkuriusz24.pl

    Wesprzyj autora!

    Jeśli doceniasz pracę autora i chcesz go wesprzeć, możesz wpłacić symbolicznego grosika na jego dalszą twórczość. Każda pomoc ma znaczenie i motywuje do tworzenia kolejnych wartościowych treści. Dziękujemy za wsparcie!

    Subskrybuj

    spot_imgspot_img

    Popularne

    Więcej w temacie
    Powiązane tematy

    Sadowy persona non grata! Czy Mentzen podzieli los Pierackiego?

    Starcie Mentzena z merem Lwowa o kult Bandery nabiera tempa! Sadowy nazwał go „prorosyjskim”, a Mentzen odgryzł się mocną ripostą. Czy Polska powinna stanowczo reagować na gloryfikację UPA?

    Mordercy demokracji! Kto wpływał na decyzję Sądu Konstytucyjnego?

    Thierry Breton zasugerował możliwość unieważnienia wyborów w Niemczech, jak miało to miejsce w Rumunii. Jego słowa budzą obawy o ingerencję UE w proces demokratyczny i kontrolę nad wyborami.

    Zuckerberg kapituluje! Facebook nie będzie cenzurował

    Meta ogłasza zmiany: mniej weryfikacji faktów, więcej neutralności politycznej. Zuckerberg rezygnuje z dawnych ograniczeń, otwierając platformy na nowe podejście do wolności słowa. Co to oznacza?

    Orban vs. Tusk: Co rozumie polski premier?

    Postawa Viktora Orbana wobec sprawy azylu dla posła Romanowskiego kontrastuje z emocjonalnym zachowaniem Donalda Tuska. Jak Węgry dystansują się od polskich sporów?