Wielki Czwartek jest jednym z najważniejszych dni w kalendarzu liturgicznym Kościoła katolickiego, rozpoczynającym Triduum Paschalne – najświętszy czas chrześcijańskiego roku liturgicznego, który obejmuje Mękę, Śmierć i Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Jest to dzień, który przypomina o Ostatniej Wieczerzy, podczas której Jezus ustanowił Eucharystię i kapłaństwo.
Rankiem, jeszcze przed wieczornym rozpoczęciem Triduum Paschalnego, ma miejsce szczególna Msza św. We wszystkich kościołach katedralnych biskup diecezjalny wraz z kapłanami (nierzadko z całej diecezji) odprawia Mszę św. Krzyżma. Podczas niej biskup święci oleje (chorych i krzyżmo), które przez cały rok służą przy udzielaniu sakramentów chrztu, święceń kapłańskich, namaszczenia chorych. Kapłani koncelebrujący ze swoim biskupem odnawiają przyrzeczenia kapłańskie. Msza Krzyżma jest wyrazem jedności i wspólnoty duchowieństwa diecezji.
Wieczorem tego dnia odprawiana jest specjalna msza św., nazywana Mszą Wieczerzy Pańskiej. Podczas tej mszy kapłan i wierni wspominają gesty Jezusa podczas Ostatniej Wieczerzy, zwłaszcza jego umycie nóg uczniom, co symbolizuje miłość, pokorę i służbę. Obrzęd Obmycia nóg nazywamy „mandatum”.
W wielkoczwartkowej liturgii w czasie śpiewu Chwała na wysokości Bogu tradycyjnie biją wszystkie dzwony, zaś po odśpiewaniu tego hymnu dzwony i dzwonki zastępuje się kołatkami zwanymi również klekotkami.
Liturgia tego dnia nie ma zakończenia, ponieważ Triduum Paschalne jest jedynym obchodem przejścia Jezusa z tego świata do Ojca.
Po zakończeniu uroczystości następuje przeniesienie Najświętszego Sakramentu do „ciemnicy”, którą stanowi boczna kaplica lub ołtarz. Obrzęd ma przypomnieć pojmanie, uprowadzenie i uwięzienie Chrystusa. Od tej chwili wszystkie ołtarze są ogołacane z obrusów, krzyży, lichtarzy. Ten kościelny obyczaj przypomina chwilę, kiedy Jezus złożył swe szaty, owinął się w prześcieradło i zaczął umywać nogi swym uczniom. W kościele wyczuwa się nastrój smutku, przygnębienia i żałoby, który potęguje dźwięk kołatek.
Kościół zachęca wiernych do adoracji Najświętszego Sakramentu.
