Generał Waldemar Skrzypczak, były dowódcza Wojsk Lądowych w jednym z wywiadów powiedział: „Jeżeli w czasie mobilizacji Ukraińcy uciekli z kraju, to kto ma teraz być żołnierzem? Ukraina ma bardzo ograniczone możliwości uzupełniania strat”. Dlaczego Ukraińcy uciekali i nadal uciekają ze swojej ojczyzny? – to pytanie powinno zająć umysły polskich polityków, bo oczywiście można przeznaczyć na uzbrojenie nawet i 8 PKB, ale jeżeli nie będzie żołnierzy zdolnych do obsługi tego uzbrojenia, to taki koszt będzie nakładem pustym.
Pracowałem kiedyś z Ukrainką, to było przed 2022 r., która zostawiła w Czerkasach dwie już dorosłe córki, obie już w związkach małżeńskich. Jedynym jej życiowym marzeniem i planem na przyszłość było sprowadzenie córek do Polski. Dlaczego? Długo by opowiadać. Przytoczę tylko jedno wydarzenie, które utkwiło mi w pamięci. Któregoś dnia pani Ludmiła siedziała przed telewizorem i jednocześnie rozmawiała z jedną z córek przez komunikator. Kiedy na ekranie telewizora pojawiła się scena, w której to karetka pogotowia pędziła gdzieś na synale, a wszystkie samochody jej ustępowały, tworząc tym samym korytarz życia, wyraźnie poruszona p. Ludmiła zaczęła tę scenę relacjonować córce. Zapytałem później, co było takiego nietypowego w tym wydarzeniu, a ona mi odpowiedziała, że na Ukrainie nikt karetce drogi nie ustępuje. Takich historii mógłbym sypać jak z rękawa, ale to jest materiał na zupełnie inny felieton. Te wszystkie opowiadania o tym, jak się żyje na Ukrainie łączył jeden wspólny mianownik – to nie jest kraj, w którym łatwo się żyje, tym bardziej za niego umiera.
Jaka lekcja płynie ze słów pana generała Skrzypczaka oraz p. Ludmiły? Ano taka, że obywatela gotowego walczyć i ginąć za ojczyznę należy sobie wychować. Wychować, po to , by w momencie zagrożenia nie próbowali przekroczyć Odry wpław. Jako wzór można by tutaj postawić „Pokolenie Kolumbów”, które to II RP ukształtowała w dwudziestoleciu międzywojnia. Pokolenie, które w czasie próby egzamin zdało celująco.
I teraz można postawić sobie pytanie, jak z tym zagadnieniem radzi sobie III RP? W mojej ocenie nie radzi sobie w ogóle. Próby podmywania postaw patriotycznych problem ten tylko będą pogłębiały. Takim żołnierzom, to i laserowe miecze rycerzy Jedaj na niewiele się przydadzą. Ktoś, kto nie uważa, że jego ojczyzna jest wartością, za która warto narażać życie, nie będzie dobrym żołnierzem, albo nie będzie żołnierzem w ogóle. Jak pokazuje przykład Ukrainy, wiele milinów młodych Ukraińców wybrało opcję odcięcia pępowiny ze swoją ojczyzną. Z czegoś to wynika…
